In vitro sitotoksiklik testi

In vitro tadqiqotlarida biologik baholashning eng muhim ko'rsatkichlaridan biri bu sitotoksiklik testlari. In vitro sitotoksiklik mexanizmlari quyidagilardan iborat:

- Kimyoviy moddalar, masalan, pestitsidlar hujayra membranalarini yo'q qiladi,
- oqsil sintezini inhibe qiladi,
- retseptorlar bilan qaytarilmas bog'lanish

In vitro sitotoksisitesi va hujayra hayotiyligi tahlillari yuqorida qayd etilgan zararlar natijasida hujayra o'limini aniqlash uchun qo'llaniladigan sinov usullaridir. Sitotoksiklik va hujayra hayotiyligini tekshirish usullarini tanlashda ba'zi parametrlar izlanadi:

- Tadqiqot o'tkaziladigan laboratoriyada mavjudligi,
- Sinov birikmalari,
- Aniqlash mexanizmi,
- O'ziga xoslik va sezuvchanlik

In vitro sitotoksiklik testlari hujayra hayotiyligini aniqlash uchun o'tkaziladi, masalan, dori ishlab chiqish yoki saraton tadqiqotlari. In vitro sitotoksiklik testlari o'lchov turlariga ko'ra tasniflanadi:

- Bo'yoqni istisno qilish: Tripan ko'k, eozin, Kongo qizil, eritrozin B testlari
- Kolorimetrik testlar: MTT testi, MTS testi, XTT testi, WST-1 testi, WST-8 testi, LDH testi, SRB testi, NRU testi va kristalli binafsha rang testi
- Fluorometrik testlar: alamarBlue testi va CFDA-AM testi
- Luminometrik testlar