Matja e Ozonit

Ozoni (O3), një gaz pa ngjyrë, shumë reaktiv, formohet natyrshëm nga shkarkimet elektrike (rrufeja) dhe në atmosferën e sipërme në lartësitë 15 dhe 35 km. Është ky ozon stratosferik që mbron Tokën nga rrezatimi i dëmshëm ultravjollcë i emetuar nga Dielli.

Nivelet e larta të ozonit mund të prodhohen nga rrezet e diellit në nivelin e tokës dhe reaksionet që përfshijnë ndotës të ajrit si oksidet e azotit (NOX) dhe komponimet organike të paqëndrueshme (VOCs). Përqendrimet e larta të ozonit mund të shkaktojnë probleme të shëndetit të njeriut dhe mjedisit. Ekspozimi ndaj niveleve të larta të ozonit mund të ndikojë në zemrën dhe sistemin e frymëmarrjes, duke irrituar sytë, hundën, fytin dhe mushkëritë. Përveç problemeve shëndetësore, ai ndikon në rritjen e bimëve, mund të dëmtojë materiale të tilla si goma, pëlhura, muret dhe bojën dhe të zvogëlojë dukshmërinë.

Rregulloret dhe standardet përkatëse janë zhvilluar për të mbajtur përqendrimet në ambient nën nivelet ku shihen efektet. Sipas standardit ASTM-D 4490-96, emetimi i ozonit në pajisjet/sistemet UV-C duhet të jetë nën 0.05 ppm.

ASTM-D 4490-96: Praktikë standarde për matjen e përqendrimit të gazeve toksike ose avujve duke përdorur tuba detektori